یک حقیقت دربارهٔ عسل: از دانه‌های گرده ساخته نمی‌شود.

با وجود شایعات، عسل از دانه‌های گرده ساخته نمی‌شود. در اینجا به برخی از دلایل تداوم این باور نادرست می‌پردازیم.

مردم اغلب بر این باورند که زنبورها عسل را از گرده گل می‌سازند. این باور نادرست است. در بیشتر موارد، زنبورهای عسل عسل را از شهد گل‌ها تولید می‌کنند. بااین‌حال، گاهی از ترشحات دیگر گیاهان مانند شیره نیز استفاده می‌کنند، به‌ویژه اگر شیرین و وسوسه‌انگیز باشد.

بر اساس تعریف سازمان غذا و داروی آمریکا (اصلاح‌شده در فوریه ۲۰۱۸)، عسل «ماده‌ای غلیظ، شیرین و شربت‌مانند است که زنبورها آن را به‌عنوان غذا، از شهد گیاهان یا ترشحات بخش‌های زندهٔ گیاهان تولید کرده و در شان‌های عسل ذخیره می‌کنند.»

همان‌طور که ملاحظه می‌کنید، سازمان غذا و دارو اصلاً از گرده نام نمی‌برد؛ بنابراین، عسل صرف‌نظر از میزان گرده موجود در آن همواره وجود دارد. برخلاف شهد، گرده ترشح گیاه نیست، بلکه هر دانهٔ گرده بسته‌ای کوچک و حفاظتی است که سلول‌های نر گیاه را در بر دارد و شبیه اسپرم عمل می‌کند.

گرده بخشی عادی از عسل است

به‌طور معمول، عسل مملو از گرده است، حتی اگر در تعریف رسمی نامی از آن برده نشود. این پدیده به این دلیل رخ می‌دهد که گرده ریز و چسبناک است. وقتی زنبورها در حال جمع‌آوری شهد هستند، گرده به سر، پاها، شاخک‌ها، موها و شکم آن‌ها می‌چسبد. همین موضوع برای زنبورهایی که گرده جمع می‌کنند و آن را در سبدهای گرده خود قرار می‌دهند نیز صدق می‌کند؛ در واقع گرده همه‌چیز را می‌پوشاند.

هنگامی که این زنبورها وارد کندو می‌شوند و به یکدیگر برخورد می‌کنند، گرده به زنبورهای پرستار و زنبورهای داخل کندو نیز منتقل می‌شود و آن‌ها در حین انجام کارهای خود این گرده را بیشتر پخش می‌کنند. ازاین‌رو تعجب‌آور نیست که مقدار قابل‌توجهی گرده وارد عسل می‌شود.

افزون بر این، خود شهد ممکن است پیش از جمع‌آوری زنبورها حاوی گرده باشد. این گرده ممکن است از همان گیاهی آمده باشد که شهد را تولید کرده یا با باد از گیاهی کاملاً متفاوت به آن منتقل شده باشد.

گرده یک آلاینده نیست

با وجود اینکه عسل از گرده به دست نمی‌آید، ما آن را یک آلاینده تلقی نمی‌کنیم. بیشتر عسل‌ها را برای حذف ذرات خارجی آشکار—مانند اجزای بدن زنبور، تکه‌های شان، قطعات بره‌موم، خاک و حشرات دیگر—فیلتر می‌کنند. اما مگر اینکه عسل را با صافی بسیار ریز فیلتر کنیم، گرده همچنان باقی می‌ماند.

پالینولوژیست‌ها—کسانی که گرده را مطالعه می‌کنند—اغلب می‌توانند با شناسایی دانه‌های گرده، منبع عسل را تعیین کنند. در واقع، از این روش برای تشخیص عسل‌هایی که به‌صورت غیرقانونی وارد شده‌اند نیز استفاده می‌شود. اگر گردهٔ موجود در یک نمونه عسل از گیاهانی باشد که با منطقه مطابقت ندارند، ممکن است عسل به شکلی نادرست معرفی شده باشد.

تشخیص گرده همیشه پاسخگو نیست

بااین‌حال، تشخیص گرده همواره بدون مشکل نیست. همان‌طور که پیش‌تر اشاره کردم، برخی از دانه‌های گرده ممکن است توسط باد جابه‌جا شوند؛ گاهی در فاصله‌های کوتاه و گاهی کیلومترها دورتر. اگر گرده روی گل فرود بیاید—که دقیقاً برای همین طراحی شده است—هیچ‌چیز مانع جمع‌آوری آن توسط زنبورها نمی‌شود.

به‌عنوان نمونه، اگر عسلتان حاوی گردهٔ ذرت باشد، به این معنی نیست که عسل ذرت دارید. گیاهان تیرهٔ گندمیان، از جمله همهٔ غلات رایج، اساساً شهد تولید نمی‌کنند. پس زنبورهای شما نمی‌توانند عسل ذرت، گندم یا جوی دوسر تولید کنند.

در عوض، زنبورها عسلی از نوعی دیگر تولید می‌کنند که با گردهٔ غلات، گردهٔ سرو یا گردهٔ توس غنی شده است. میزان گردهٔ غیربومی در عسلتان بسته به میزان نزدیکی کندو به گیاهانی دارد که با باد گرده‌افشانی می‌کنند. در محل زندگی من، گردهٔ سرو و توس اتومبیل‌ها، ایوان‌ها و میزهای پیک‌نیک را با لایه‌ای نازک می‌پوشاند. طبعاً بخشی از آن وارد عسل هم می‌شود.

چرا مردم این باور نادرست را می‌پذیرند؟

مردم به دلایل مختلفی باور دارند که عسل از گرده به وجود می‌آید. در مثال بالا، اگر در نمونهٔ خود گردهٔ گندم پیدا کنید، ممکن است به اشتباه تصور کنید که عسلی گندمی دارید که از گردهٔ گندم ساخته شده است.

همچنین، بسیاری از مردم معتقدند که عسل پادزهری برای آلرژی‌های ناشی از گرده است. گمان می‌کنم همین باور هم می‌تواند برخی را به این نتیجه برساند که عسل اساساً از گرده تولید می‌شود.

افزون بر این، ما انسان‌ها به چیزهایی باور داریم که می‌توانیم ببینیم. از آنجا که شهد درون بدن زنبور پنهان است، تنها گرده را می‌بینیم. بنابراین، استنباط اینکه زنبورها عسل را از انبوه گرده‌هایی که از گل‌ها جمع می‌کنند می‌سازند، ساده است و می‌توان این تصور را به‌راحتی درک کرد.

گرده پروتئین مورد نیاز زنبورها را تأمین می‌کند.

با وجود اینکه وجود گرده در عسل به‌صورت تصادفی است، همچنان برای زنبورها به‌عنوان غذا مفید است. برخلاف شهد که عمدتاً کربوهیدرات تأمین می‌کند، گرده اسیدهای آمینه و پروتئین مورد نیاز رژیم غذایی زنبور را فراهم می‌سازد.

زنبورها گرده را به‌صورت «نان زنبور» (بی‌بِرِد) به لاروهای جوان می‌دهند؛ نانی که از گردهٔ نگهداری‌شده با بزاق زنبور و عسل تشکیل شده و در شان‌ها ذخیره می‌شود. البته میزان اندک گرده در خود عسل نیز برای زنبورها سودمند است و هم زنبورهای بالغ و هم نابالغ از آن بهره می‌برند.

عسل چیست؟ مناقشات گذشته و حال.

وجود گرده در عسل—یا نبود آن—سبب بروز مناقشاتی میان تولیدکنندگان، بازاریابان، توزیع‌کنندگان و مصرف‌کنندگان شده است.

فیلتر فوق‌العاده

چند سال پیش، فیلتر فوق‌العاده عسل موضوع داغی بود. توزیع‌کنندگانی که از این روش برای حذف هر دانه گرده استفاده می‌کردند، به پنهان کردن منبع واقعی محصول خود متهم شدند. مصرف‌کنندگان شروع به ادعا کردند که اگر عسل گرده نداشته باشد، در واقع عسل نیست.

توزیع‌کنندگان پاسخ دادند و توضیح دادند که فیلتر فوق‌العاده برای کاهش میزان و سرعت بلورین شدن محصولاتشان به کار می‌رود. اگرچه درست است که بلورین شدن با کمک دانه‌های گرده تسهیل می‌شود، اما انگیزه‌های واقعی آن‌ها مشخص نیست.

این جنجال زمانی فروکش کرد که FDA از وارد کردن گرده در تعریف عسل خودداری کرد.

عسل شهدی

یک تعریف گذشته اظهار داشت که برای نامیده شدن به «عسل»، زنبورها باید تنها از شهد گل‌ها استفاده کنند. این امر عسل‌های شهدی یا عسل جنگلی که از شیره‌ای که توسط حشرات مکنده مانند شپشک‌ها یا مگس‌های فانوس‌دار جمع‌آوری و ترشح شده به وجود می‌آید را از تعریف حذف می‌کرد.

تعریف امروزی، زنبورها را محدود به جمع‌آوری شهد از گل‌ها نمی‌کند و اجازه استفاده از سایر ترشحات گیاهی را نیز می‌دهد. اینکه آیا این ترشحات ابتدا از طریق دستگاه گوارش یک حشره عبور می‌کنند یا خیر، مشخص نیست، اگرچه موضوعی بسیار جالب به حساب می‌آید.

به طور مبهم جالب

بر اساس این مناقشات، هنوز دشوار است که دقیقا بگوییم عسل چیست، اما مطمئنیم که آن صرفاً از گرده ساخته نمی‌شود. حداقل، این نقطه شروع خوبی است.

خسته نباشید، امید دارم تا به این جا از این مقاله راضی بوده باشید و اگر نیاز به عسل خوب و عالی دارید حتما به صفحه عسل خوانسار ما سری بزنید.

منبع : www.honeybeesuite.com