جمع‌آوری گسترده گرده برای پرورش زنبورهای نوزاد قوی حیاتی است

برای زنبورهای عسل، جمع‌آوری گرده به اندازه جمع‌آوری شهد اهمیت دارد. در حالی که شهد کربوهیدرات مورد نیاز زنبورها را تأمین می‌کند، گرده اسیدهای آمینه، پروتئین، چربی و ریزمغذی‌های لازم برای رشد لاروها را فراهم می‌کند.

درون کندو: جمع‌آوری گرده توسط زنبورهای عسل یک وظیفه بزرگ برای هر کلونی است. یک کندو ممکن است در یک فصل صد پوند گرده مصرف کند.

جمع‌آوری گرده برای بقای کلونی حیاتی است

در حالی که معمولاً تصور می‌کنیم زنبورهای عسل شهد جمع‌آوری می‌کنند، یک کلونی با اندازه متوسط ممکن است در یک فصل 100 پوند گرده جمع‌آوری کند. گرده بخش ضروری از رژیم غذایی زنبور عسل است و طیف وسیعی از مواد مغذی از جمله پروتئین، کربوهیدرات، لیپیدها، ویتامین‌ها و مواد معدنی را تأمین می‌کند.

اگرچه یک پوشش خارجی سخت از گرده در برابر عوامل استرس‌زای محیطی محافظت می‌کند، زنبورهای عسل آنزیم‌هایی در دستگاه گوارش خود دارند که دانه‌های گرده را در نقاط ضعیف تجزیه می‌کنند. سپس بخش داخلی هضم شده و پوسته‌های خالی دفع می‌شوند.

بیشتر گرده توسط زنبورهای پرستار مصرف می‌شود

بیشتر گرده توسط زنبورهای پرستار مصرف می‌شود. آن‌ها از مواد مغذی جذب‌شده از گرده برای ترشح ژل رویال از غدد هیپوفارنژیال خود استفاده می‌کنند. این ژل به لاروهای جوان، از جمله کارگرها، زنبورهای نر و ملکه‌ها، تغذیه می‌شود.

پس از آنکه لاروها حدود سه روزه شدند، ژلی که دریافت می‌کنند با نان زنبور – ترکیبی از گرده کامل، عسل و آنزیم‌ها – مخلوط می‌شود. لاروها به خوردن این مخلوط ادامه می‌دهند تا زمانی که پیله‌های خود را ببافند. ملکه‌ها در تمام مراحل رشد خود به طور مداوم از ژل رویال تغذیه می‌شوند.

برخی زنبورها همزمان شهد و گرده حمل می‌کنند.

بیشتر زنبورها در هر سفر فقط گرده یا فقط شهد جمع‌آوری می‌کنند، اما تعداد کمی از آن‌ها هر دو را به طور همزمان حمل می‌کنند. گرده در کیسه‌های مویی روی پاهای عقبی زنبور که کوربیکولا (corbiculae) نام دارند، قرار داده می‌شود. یک زنبور می‌تواند حدود نیمی از وزن بدن خود را گرده حمل کند.

پس از بازگشت به کندو، زنبورهای کارگر گرده را درون یک سلول آماده قرار می‌دهند. برخلاف زنبورهایی که شهد حمل می‌کنند، زنبورهایی که گرده حمل می‌کنند باید خودشان آن را تخلیه کنند.

علاوه بر قرار دادن گلوله‌های گرده از کیسه‌هایشان، زنبورها ممکن است گرده‌ای را که به بدنشان چسبیده نیز پاک کنند. گرده در سلول‌هایی در حاشیه کندوی نوزاد ذخیره می‌شود و به شکل رنگین‌کمانی در بالای منطقه پرورش نوزاد قرار می‌گیرد. در فصل پرورش نوزاد، گرده فقط برای چند روز ذخیره می‌شود، اما در طول زمستان برای مدت طولانی‌تری نگهداری می‌شود.

زنبورهای عسل در هر بار جمع‌آوری فقط یک نوع گرده را انتخاب می‌کنند.

زنبورهای عسل معمولاً در هر سفر فقط از یک نوع گل گرده جمع‌آوری می‌کنند. این روش طبیعت برای اطمینان از گرده‌افشانی متقابل گیاهان است. بنابراین، زنبوری که به سمت گل‌های تمشک می‌رود، تا زمانی که دیگر گل تمشکی باقی نماند، به جمع‌آوری از همان گل ادامه می‌دهد. تنها پس از آن است که به سراغ گل دیگری می‌رود.

زنبورهای عسل حتی از گیاهانی که شهد تولید نمی‌کنند، مانند ذرت، گرده جمع‌آوری می‌کنند. در مناطقی که ذرت کشت می‌شود، گرده آلوده به آفت‌کش‌های ذرت به عنوان عامل احتمالی ایجاد مشکلات جدی سلامت در داخل کندو شناخته می‌شود.

منبع

اشتراک گذاری